آرشیو مهر ماه 1399

يونيت هيتر يا واحد گرمايشي يك دستگاه مستقل و تك فصلي است كه  براي گرم كردن يك فضاي معين، قادر به كار با انرژي هاي مختلف است.

منابع انرژي احتمالي آب گرم ، بخار و گاز طبيعي است.

قطعات و تجهيزات يونيت هيتر معمولاً شامل يك مبدل حرارتي مي شوند كه از طريق آن يك پنكه هوا را از اتاق گرم مي كند. اين مي تواند

همراه با پروانه يا فن قفس سنجاب باشيد. جريان هوا و فواصل دميدن با يك فن قفس سنجاب بسيار بيشتر است.

يونيت هيتر ها به اندازه كافي قوي هستند كه براي گرماي اوليه مورد استفاده قرار مي گيرند و به اندازه كافي همه كاره هستند تا با مجاري موجود يا در تنظيمات مستقل ادغام شوند.

انواع يوينت هيتر

انواع يونيت هيتر بر اساس نوع كاركرد تقسيم بندي مي شوند.

يونيت هيتر گازي

فن استخراج بخار

هواي محيط

گرم شود

رايت

هواي گرم

بخاري هاي واحدي كه روي گاز طبيعي كار مي كنند مجهز به مشعل گاز هستند.

يونيت هيتر آب گرم

واحدهاي كارآيي استاندارد تعديل نشده اند ،

يعني آنها 100? كار مي كنند ، يا در آن كار نمي كنند

همه. با رسيدن دما ، واحد

بخاري متوقف نمي شود.

يونيت هيتر بخار

واحدهاي چگالشي انرژي موجود را فراهم مي كنند

در بخار گازهاي احتراق باشد

بهبود يافت آنها همچنين اجازه مي دهند تا قدرت تحويل داده شود

مدوله شده و آنها بهترين انرژي را ارائه مي دهند

بازده در بين واحدهاي هوايي پالس.

مزايا

• گرماي غير متمركز و گرا.

• نصب ساده.

• دامنه قدرت گسترده از 25،000 Btu / hr

تا 400000 Btu / hr.

• راه حل سريع براي گرم كردن فضاهاي بزرگ ،

انبارها و گاراژها

• نيازي به شبكه توزيع گرما نيست.

• ساده براي كنترل با يك تجارت

يا ترموستات ديجيتال.

• راندمان بالا كه توسط واحدهاي چگالشي حاصل مي شود.

• نگهداري آسان.

كاربرد يونيت هيتر

در اينجا به بيشترين كاربردهاي يونيت هيتر مي پردازيم:

• كارگاههاي آموزشي؛

• انبارها؛

• گاراژها؛

• كارخانه ها؛

• پاركينگ زيرزميني (ساختمان چند مستاجر).

معيارهاي انتخاب يك يونيت هيتر

قدرت گرمايش:

نوع ساختمان

قدرت گرمايش

انبار

25-35 Btu / h در هر فوت 2

فروشگاه مكانيكي

40-60 Btu / h در هر فوت 2

اگر فاصله هاي دميدن طرفداران قفس سنجاب ترجيح داده شوند

و جريان هوا كه گرم مي شود زياد است و يا هوا وجود دارد

فشار براي مقابله در خروجي هواي گرم. اينجا هستند

معيارهايي كه بايد در انتخاب واحدها در نظر بگيريد:

• ارتفاع نصب؛

• تثبيت موقعيت؛

• نوع فن؛

• قدرت گرمايش؛

احتراق: احتراق مهر و موم نشده يا پراكنده.

• تهويه: محصولات احتراق معمولاً تهويه مي شوند

در فضاي باز توسط دودكش ها.

استانداردهاي نصب

1. حداقل ارتفاع مورد احترام ،

طبق هر توليد كننده

2. نصب در جايي توصيه نمي شود

محصولات كلر ، حلالها يا مواد منفجره هستند.

3. به جز در مواردي كه ذكر شده است ، محصولات احتراق

بايد بيرون از منزل تخليه شود. براي جزئيات بيشتر ، مراجعه كنيد به

راهنماي لاتين سازنده سازنده.

4- كد نصب گاز طبيعي و پروپان ،

CAN / CSA B149.1 لازم الاجرا است.

براي اطلاعات بيشتر و آشنايي با انواع برندهاي يونيت هيتر و دريافت مشاوره از مشاورين متخصص به سايت پايا دما مراجعه نماييد.

مبدل حرارتي يك سيستم فشار غير مستقيم است كه در آن دو محيط از كنار يكديگر عبور مي كنند و تا آنجا كه ممكن است با يك ديواره نازك از هم جدا شده اند ، بنابراين اگر اختلاف دما وجود داشته باشد ، بدون مخلوط شدن فرآيند ، به طور متقابل تبادل گرما مي كنند.

يك محيط از طريق محفظه پوسته و محيط دوم از طريق محفظه لوله عبور مي كند. جريان از طريق محفظه پوسته توسط بافل كنترل مي شود و اجازه مي دهد تا حد امكان جريان عرضي به لوله ها برسد. شكل و فاصله بافل ها با برنامه سازگار است. 

بسته به مصلحت ، سرعت و افت فشار ، جريان از طريق محفظه لوله توسط يك گذر يا چند پاس انجام مي شود.

به استثناي تلفات تابشي ، مقدار گرماي ورودي همان مقدار گرماي خروجي است.

با اين وجود، تبادل گرماي كارآمد تنها در صورت وجود اختلاف دما كافي امكان پذير است. هرچه اختلاف دما بيشتر باشد ، سطح انتقال حرارت مورد نياز نيز كوچكتر است. اين امر باعث مي شود طراحي دستگاه جمع و جور امكان پذير باشد.

مبدل حرارتي پوسته و لوله

• مبدل حرارتي پوسته و لوله ( WTS ) براي محيطهاي تك فاز (گاز / مايع) و همچنين چگالش مواد خالص

• كندانسورهاي ماده خالص با منطقه گرمايش بيش از حد ، منطقه چگالش و منطقه خنك كننده. ( KOND )

• اواپراتور / مواد خالص ( VERD )

• بخاري با جريان الكتريكي گرم شده

• برنامه اي براي تجزيه و تحليل ارتعاش بسته نرم افزاري لوله طبق پروفسور Gelbe (GV)

عملكرد مبدل حرارتي 

عملكرد كلي يك مبدل حرارتي انتقال گرما از يك سيال به سيال ديگر است. جز component اساسي يك مبدل حرارتي را مي توان به عنوان لوله اي مشاهده كرد كه يك مايع از آن عبور مي كند و مايع ديگري از خارج جريان دارد. بنابراين سه عمليات انتقال حرارت وجود دارد كه بايد توصيف شوند:

• انتقال حرارت همرفتي از مايع به ديواره داخلي لوله

• انتقال گرما رسانا از طريق ديواره لوله

• انتقال گرما همرفتي از ديواره لوله خارجي به مايع خارج.

عملكرد انتقال حرارت يك مبدل حرارتي حاصل اختلاف ميانگين دماي لگاريتمي ، سطح انتقال حرارت و ضريب انتقال حرارت است. دومي تا حد زيادي توسط مشخصه جريان رسانه ها ، يعني توسط ويژگي هاي طراحي تعيين مي شود.

از طرف ديگر ، تامين كننده مبدل هاي حرارتي بايد از نظر كاربرد خصوصيات ترموديناميكي محيط هاي ويژه در فشارها و درجه حرارت هاي مربوطه ، مهارت كاربرد گسترده اي داشته باشند. اين امر همچنين در مورد فاكتورهاي رسوب و سازگاري مواد نيز صدق مي كند.

محاسبه و طراحي مبدل هاي حرارتي FUNKE با برنامه هاي پيشرو در سراسر جهان (به عنوان مثال HTRI ، م Institute سسه تحقيقات انتقال حرارت ، ايالات متحده آمريكا) و با نرم افزار توسعه يافته داخلي ، كه قبلاً در سراسر جهان استفاده مي شود ، انجام مي شود.

ديگ بخار يا بويلر (به انگليسي: Steam Boiler) عبارت است از يك مخزن بسته كه در آن بخار آب جهت استفاده در خارج از آن توسط گرماي ناشي از احتراق سوخت توليد مي‌شود. داخل ديگ بخار شامل دو بخش طرف آتش و طرف آب است. سطح گرمايي ديگ بخار به مجموع كليه سطوح در طرف آتش ديگ بخار اطلاق مي‌شود. تمام بخش‌هاي داخلي و تحت فشار يك ديگ بخار از آلياژهاي آهني ساخته مي‌شوند. ديگ‌هاي بخار از نظر نوع جنس به دو دسته چدني و فولادي تقسيم‌بندي مي‌شوند. ديگ بخار چدني براي توليد بخار كم فشار ساخته مي‌شود و به همين دليل بيشتر در مواردي نظير سيستم‌هاي گرمايش مركزي استفاده مي شود. اكثر ديگ‌هاي بخار از نوع فولادي هستند.

انواع ديگ بخار

• ديگ‌هاي لوله آبي (به انگليسي: water-tube boiler)

در بويلر نوع Fire tube لوله‌هاي جريان كه از مقداري لوله موازي و متصل تشكيل شده در معرض گازهاي حاصل از كوره قرار داده مي‌شوند. سپس لوله‌ها از ميان بدنه بويلر كه آب تغذيه را هم شامل مي‌شوند گذر مي‌كنند كه در نتيجه توسط آب پوشيده مي‌شوند.

• ديگ‌هاي لوله آتشي (به انگليسي: fire-tube boiler)

در يك بويلر نوع Water tube شرايط برعكس نوع Fire tube است.

ديگ لوله آبي

همگام با توسعه صنعت در قرن گذشته، استفاده از ديگهاي بخار با فشار بالا ضرورت پيدا كرد و بنا به دلايلي، گاهي نيز انفجارهاي مصيبت باري به همراه داشته‌است. آن روزها ديگ‌هاي بخار شامل ظروف تحت فشار با قطرهاي زيادي بود كه تحت فشار داخلي، دچار تنشهاي انبساطي در ديواره‌هاي اين ظروف مي‌گرديد. مقدار اين تنش به نام تنش حلقه‌اي معروف است. بهترين راه براي جلوگيري از بروز اين مشكل كاهش قطر ظرف تحت فشار است كه اين امر اساس كار ديگهاي لوله– آبي است. در اين ديگ‌ها آب، درون لوله‌ها جاري است و گازهاي داغ در سطح خارجي لوله‌ها جريان دارند. ديگ‌هاي لوله آبي متشكل از ظروفي به نام درام هستند كه توسط لوله به يكديگر متصل شده‌اند. آب در درون لوله‌ها گردش كرده و گازهاي داغ از اطراف لوله‌ها عبور مي‌كنند. مهم‌ترين مزيت ديگ‌هاي لوله آبي آزادي در افزايش ظرفيت ساخت آنهاست. ديگ‌هاي لوله آبي مي‌توانند تا ظرفيت نيم تن در ثانيه بخار با فشار ۱۶۰ اتمسفر و دماي۵۵۰ درجه سانتي‌گراد توليد كنند. البته ديگ‌هاي لوله آبي به صورت پكيج و در ابعاد كوچك‌تر نيز ساخته مي‌شوند كه در صنايع نفت و پتروشيمي كاربرد فراوان دارند.

در ظرفيت هاي بالاتر از 20 مگاوات از انواع ديگ بخار لوله آبي (واترتيوب) استفاده مي شود. در اين نوع ديگ بخار ، آتش لوله هاي آب را احاطه كرده و سبب گرمايش آب و تبخير آب داخل لوله ها مي شود؛ بخار حاصله در محفظه بالايي در نظر گرفته شده جمع شده و به مصرف مي رسد.^[۱]

ديگ لوله آتشي

اين نوع ديگ‌هاي بخار معمولاً، شامل بدنه اصلي، صفحه - لوله‌هاي جلو و عقب، كوره و اتاقك برگشت مي‌باشد كه پس از مونتاژ و جوشكاري ابتدا كامل مورد آزمايش‌هاي غير مخرب (پرتونگاري، اولتراسونيك، مايع نافذ و…) قرار گرفته و سپس عمليات تنش‌گيري آنها در كوره مخصوص انجام مي‌گيرد.

منبع : ويكي پديا